Anita Lipnicka: wiek, wzrost, waga, biografia

Aston Villa FC
Ilustracja
Pełna nazwa

Aston Villa Football Club

Przydomek

The Villans
The Lions (Lwy)

Barwy

bordowo-niebiesko-białe

Data założenia

1874

Liga

Premier League

Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Adres

Birmingham, B6 6HE

Stadion

Villa Park,
Birmingham

Właściciel

Naseef Sawiris

Prezes

Naseef Sawiris

Menedżer generalny

Christian Purslow

Trener

Unai Emery

Asystent trenera

Aaron Danks
Pako Ayestarán
Pablo Villanueva

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Aston Villa Football Club (znany także jako The Villa, Villa lub The Villans) – angielski klub piłkarski występujący w Premier League. Drużyna rozgrywa mecze na własnym stadionie w dzielnicy Aston w mieście Birmingham. Zespół powstał w roku 1874. Od roku 1897 swoje pojedynki toczy na Villa Park. Aston Villa była jednym z założycieli The Football League w 1888 i Premier League w 1992. Klub został wprowadzony na giełdę przez jego poprzedniego właściciela i prezesa Douga Ellisa, w roku 2006 został kupiony przez Randy’ego Lernera, który z kolei w 2016 r. sprzedał swoje udziały przedsiębiorstwu Recon Group Limited i jego właścicielowi Tony'emu Xia[1].

Aston Villa jest jednym z najstarszych i najbardziej utytułowanych klubów w Anglii, siedem razy została mistrzem Anglii, a także siedem razy zdobyła Puchar Anglii. Villa w sezonie 1981/82 wygrała Puchar Europy jako jeden z sześciu angielskich klubów, które to uczyniły. Klub z 20 ważniejszymi trofeami jest czwartym najbardziej utytułowanym klubem w historii angielskiej piłki, chociaż większość z nich zdobył przed II wojną światową.

Największym rywalem klubu jest Birmingham City. Derby Birmingham pomiędzy Aston Villą i Birmingham City rozgrywane są od roku 1879.

Tradycyjnymi strojami klubu są bordowe koszulki z błękitnymi rękawami, białymi spodenkami i niebieskimi skarpetami. Na herbie widoczny jest złoty lew na jasnoniebieskim tle, a pod nim napis Prepared (Gotowi), który jest klubowym motto; taka wersja herbu została przyjęta w roku 2007.

Historia

Aston Villa pod koniec XIX wieku

Aston Villa Football Club został założony w marcu 1874 przez członków Wesleyowskiej kaplicy o nazwie Villa Cross w Aston, obecnie części miasta Birmingham. Założycielami byli Jack Hughes, Frederick Matthews, Walter Price oraz William Scattergood[2]. Aston Villa pierwszy mecz rozegrała z lokalną drużyną rugby o nazwie Aston Brook St Mary's. Pierwsza połowa meczu była grana w rugby, zaś druga w piłkę nożną[3]. Villa szybko stała się jedną z najlepszych ekip w Midlands, pierwszy sukces odniosła w roku 1880, wygrywając Puchar Birmingham[4]. Kapitanem drużyny był wówczas George Ramsay[4].

Klub pierwszy raz zdobył Puchar Anglii w roku 1887, gdy kapitanem zespołu był Archie Hunter. Aston Villa była jednym z 12 zespołów, które założyły Football League w roku 1888, a sam dyrektor drużyny, William McGregor był założycielem ligi. Aston Villa w Epoce wiktoriańskiej była jednym z najbardziej utytułowanych klubów, zdobywając liczne mistrzostwa Anglii oraz Puchary kraju[5]. W roku 1897 Villa zdobyła dublet oraz przeniosła się na nowy stadion – Aston Lower Grounds[6]. Obiekt nie posiadał oficjalnej nazwy, ale kibicie wkrótce zaczęli nazywać go „Villa Park”[7].

Aston Villa zdobyła w roku 1920 po raz szósty Puchar Anglii; wkrótce po tym klub stracił miejsce w czołówce i w roku 1936 spadł do drugiej ligi. Villa pobiła przy tym ponury rekord: straciła 110 goli, w tym siedem na rzecz gracza Arsenalu, Teda Drake’a w porażce 1:7 na Villa Park[8]. Podobnie jak wszystkie angielskie drużyny, klub stracił siedem sezonów z powodu II wojny światowej, w efekcie czego wielu piłkarzy było zmuszonych przedwcześnie zakończyć kariery[9]. Aston Villa została przebudowana pod wodzą jej byłego piłkarza, Alexa Massiego i w roku 1957 drużyna zdobyła swoje pierwsze trofeum od 37 lat. Klub zdobył wówczas Puchar Anglii, po pokonaniu w finale Manchesteru United prowadzonego przez Matta Busby'ego[10]. Dwa lata później Aston Villa spadła do Second Division. W roku 1960 powrócił do pierwszej ligi, zaś w następnym sezonie zdobył Puchar Ligi Angielskiej[11].

Późne lata 60. były okresem zamieszania wewnątrz klubu. Pod presją kibiców zmieniono właściciela klubu, odeszło również kilku członków sztabu szkoleniowego. Chaos ten został zapoczątkowany poprzez degradację w roku 1967. Rok później fani wezwali zarząd drużyny do dymisji, ponieważ klub zajął 16. miejsce w tabeli Second Division. Początkowo zwolniono trenera Tomy'ego Cummingsa, następnie rezygnację ogłosił cały zarząd[12]. Po tym zamieszaniu kontrolę nad klubem przejął Pat Matthews, który na stanowisko prezesa powołał Douga Ellisa[12]. Mimo to drużyna w sezonie 1969/70 spadła do Third Division. Dwa lata później awansowała jednak do drugiej ligi, kończąc rozgrywki na pierwszej pozycji z 70 punktami na koncie, co było wówczas rekordem[13]. W roku 1973 szkoleniowcem zespołu został Ron Saunders i w ciągu czterech lat doprowadził Aston Villę do pierwszej ligi i do europejskich pucharów[14].

Villa powróciła do elity i pod wodzą Saundersa świętowała kolejne sukcesy, w tym mistrzostwo kraju w sezonie 1980/81. Saunders w połowie tego sezonu zrezygnował jednak ze swej funkcji, po kłótni z prezesem. Klub dotarł w tym czasie do ćwierćfinału Pucharu Europy. Następcą Saundersa został Tony Barton, który doprowadził drużynę do finału tych rozgrywek, w którym The Villans zagrali z Bayernem Monachium. Podopieczni Bartona wygrali to spotkanie 1:0 i sięgnęli po raz pierwszy po europejskie trofeum. Do dziś Villa jest jednym z pięciu angielskich klubów, które zdobyły Puchar Europy. W następnych latach Villa grała jednak słabiej. W roku 1987 spadła do drugiej ligi[15], szybko jednak awansowała z powrotem do najwyższej klasy rozgrywkowej[16].

Paul Lambert.

W roku 1992 klub był jednym z założycieli Premier League i w inauguracyjnym sezonie zajął drugą lokatę w tabeli. Późne lata 90. były okresem nierównej gry drużyny, w tym czasie grali pod kierunkiem trzech różnych szkoleniowców, przez co mieli znaczne wahania formy oraz pozycji w tabeli. Mimo to, Aston Villa świętowała dwa razy zdobycie Pucharu Ligi. W roku 2000 po raz pierwszy od 43 lat dotarli do finału Pucharu Anglii, w którym przegrali 0:1 z Chelsea. Na początku XXI wieku pozycja ligowa drużyny również bardzo się wahała. Kolejni trenerzy nie mogli ustabilizować formy zespołu. W roku 2006 szkoleniowcem zespołu przestał być David O’Leary[17], zaś jego miejsce zajął Martin O’Neill. Zmieniono również współwłaściciela. Po 23 latach Doug Elis sprzedał swoje 38% udziałów w klubie Randy'emu Lernerowi[18]. Klubowy herb również uległ zmianie. Latem 2007 roku do klubu wszedł nowy sponsor[19]. W sezonie 2007/08 Aston Villa zajęła 6. miejsce w lidze oraz wygrała Puchar Intertoto i awansowała do Pucharu UEFA. W lutym 2010 roku klub wystąpił w finale Pucharu Ligi, w którym przegrał z Manchesterem United[20].

2 czerwca 2012 roku klub ogłosił, że nowym szkoleniowcem zostanie Paul Lambert[21]. Pod jego wodzą do klubu dołączyli tacy piłkarze jak: Ron Vlaar, Brett Holman, Ashley Westwood, Christian Benteke i Karim El Ahmadi. W debiucie jego drużyna przegrała 1:0 z West Ham United. 11 grudnia 2012 Lambert poprowadził The Villians, przeciwko swojemu byłemu klubowi, Norwich City. W półfinale Carling Cup, klub przegrał dwumecz z czwartoligowym Bradford City 4:3. Ostatecznie rozgrywki zakończył na 15. miejscu. Najlepszym strzelcem zespołu został Christian Benteke. W sezonie 2013/14 do klubu dołączyli: Aleksandyr Tonew[22], Jores Okore, Jed Steer, Antonio Luna Rodríguez[23], Leandro Bacuna[24], Libor Kozák i Nicklas Helenius[25], odeszli zaś: Richard Dunne, Andy Marshall, Eric Lichaj[26], Brett Holman i Derrick Williams.

Podobnie jak w poprzednich rozgrywkach Aston Villa zajęła 15. miejsce z dorobkiem 38 punktów. Po jego zakończeniu klub na sprzedaż wystawił właściciel Randy Lerner[27]. 14 czerwca 2016 ogłoszono, że klub został częścią Recon Group, której właścicielem jest chiński biznesmen Xia Jiantong (Tony Xia) za sumę 76 mln funtów[1].

13 września 2014 po zwycięstwie nad Liverpoolem na Anfield, The Villans po raz po raz pierwszy od 1998 roku, zdobyli 10 punktów po 4 kolejkach[28]. 11 lutego 2015 po przegranej 2-0 z Hull City Paul Lambert rozstał się z klubem za porozumieniem stron.

14 lutego 2015 nowym szkoleniowcem został Tim Sherwood podpisując trzyipółletni kontrakt[29]. 19 kwietnia 2015 Aston Villa pokonała Liverpool w półfinale Pucharu Anglii i po raz pierwszy od 15 lat uzyskała awans do finału tych rozgrywek[30]. W sezonie 2015/2016 po przegranym meczu z Manchesterem United 16 kwietnia 2016 roku klub potwierdził swój spadek z Premier League.

Właściciel

Randy Lerner, właściciel Aston Villi w latach (2006-2016).

Pierwsze podziały w klubie nastąpiły pod koniec XIX wieku i zostały spowodowane ustawą, która miała na celu kodyfikację rosnącej liczby zawodowych drużyn i piłkarzy w Piłkarskim Związku ligi. Drużyny te zostały zobowiązane rozprowadzać udziały dla inwestorów, jako ułatwienie handlowe pomiędzy klubami znoszące konieczność udziału związku piłkarskiego w transakcjach. Pierwszym istotniejszym udziałowcem w historii Aston Villi był Doug Ellis. Zaczął wykupywać udziały od 1960 roku, by stać się prezesem w 1968 roku i głównym udziałowcem w latach 1982-2006. W 1996 roku klub zadebiutował na Londyńskiej Giełdzie Papierów Wartościowych[1]

14 sierpnia 2006 roku zostało potwierdzone, że Randy Lerner, właściciel National Football League's Cleveland Browns, osiągnął porozumienie w sprawie kupna Aston Villi za £62.6 million. Oświadczenie wydane 25 sierpnia do Londyńskiej Giełdy informowało, że Lerner zabezpieczył 59,69% udziałów, co uczyniło go większościowym udziałowcem, a on sam mianował się prezesem.[2] W ostatnim roku władzy Douga Ellisa w Villi, klub stracił £8.2m przed opodatkowaniem, w porównaniu do £3m zysku rok wcześniej, a przychód spadł z £51.6m do £49m. [3] 18 Września Randy Lerner zwiększył swoje udziały w klubie do 89,69% i tym samym przyczynił się do rezygnacji Douga Ellisa i jego zarządu na korzyść nowego pod przewodnictwem samego Lernera już 19 września.

W latach 2016–2018 właścicielem klubu był dr Tony Xia.

W lipcu 2018 roku ogłoszono, że egipski miliarder Nassef Sawiris i współzałożyciel Fortress Investment Group Amerykanin Wes Edens, zgodzili się kupić większościowy pakiet akcji klubu[31]. Xia pozostał mniejszościowym udziałowcem i wiceprezesem i zachował 45 procent udziałów[32]. W sierpniu 2019 poinformowano, że mniejszościowy pakiet akcji został wykupiony i dr Xia stracił wszystkie udziały w klubie[32].

Sukcesy

Aston Villa ma w swoim dorobku zarówno europejskie, jak i krajowe trofea. Ostatnim ważniejszym sukcesem był zdobyty w roku 1996 Puchar Ligi Angielskiej. Młodzieżowa drużyna zdobyła w 2002 roku Młodzieżowy Puchar Anglii[33].

Europejskie

Krajowe

Ligowe tytuły
  • Mistrz Anglii (7):[34]
    • 1893/94, 1895/96, 1896/97, 1898/99, 1899/1900, 1909/10, 1980/81
  • Second Division (2):[34]
    • 1937/38, 1959/60
  • Third Division (1):[34]
    • 1971/72
Puchary

Statystyki

Zespół Aston Villi

Łącznie z sezonem 2018/19, Aston Villa spędziła 105 sezonów w najwyższej klasie rozgrywkowej w Anglii, gdzie lepszym wynikiem może pochwalić się jedynie Everton (116 sezonów). Mecze pomiędzy tymi dwoma drużynami były najczęściej rozgrywanymi meczami w historii całej ligi. Villa zajmuje dziewiąte miejsce w tabeli wszech czasów Premier League oraz zdobywając 20 ważnych trofeów jest piątym najbardziej utytułowanym klubem w Anglii.

Aston Villa jest rekordzistą w liczbie zdobytych goli w jednym sezonie; w sezonie 1930/31 strzeliła 128 bramek[35]. Legenda Villi, Archie Hunter jest pierwszym piłkarzem, który zdobył gola w każdej rundzie Pucharu Anglii, dokonał tego w roku 1887. W latach 1888-1901 Aston Villa nie przegrała żadnego meczu na własnym stadionie w Pucharze Anglii[36].

Aston Villa jest jednym z sześciu klubów angielskich, które zdobyły Puchar Europy/puchar Ligi Mistrzów. Pozostała piątka to Liverpool, Manchester United, Nottingham Forest, Chelsea i Manchester City. Villa puchar ten zdobyła 26 maja 1982 wygrywając w finale 1:0 z Bayernem Monachium; jedynego gola w tym spotkaniu zdobył Peter Withe[37].

Stadion

 Osobny artykuł: Villa Park (stadion).

Obecnym stadionem Aston Villi jest, czterogwiazdkowy w skali UEFA, Villa Park, wcześniej klub grał na Aston Park (1874–1876) i Perry Barr (1876–1897). Villa Park jest obecnie największym stadionem piłkarskim w Midlands i ósmym w całej Anglii. Na obiekcie było rozgrywanych 16 meczów międzynarodowych, pierwszy w roku 1899, ostatni zaś w 2005. Dlatego stadion ten jest pierwszym w Anglii, na którym były rozgrywane spotkania reprezentacyjne w trzech różnych wiekach[38]. Na Villi Park było rozgrywanych 55 półfinałów Pucharu Anglii, najwięcej w historii. Klub planuje rozbudować północną trybunę. Jeśli tak się stanie, to obiekt będzie mógł pomieścić 51 tysięcy kibiców.

Wnętrze stadionu.
Wnętrze stadionu.

Obecny skład

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Aston Villa F.C..
Stan na 1 września 2023[39]
Nr Poz. Piłkarz
1 BR Argentyna Emiliano Martínez (wicekapitan)
2 OB Polska Matty Cash
3 OB Brazylia Diego Carlos
4 OB Anglia Ezri Konsa
5 OB Anglia Tyrone Mings
6 PO Brazylia Douglas Luiz
7 PO Szkocja John McGinn (kapitan)
8 PO Belgia Youri Tielemans
9 PO Burkina Faso Bertrand Traoré
10 PO Argentyna Emiliano Buendía
11 NA Anglia Ollie Watkins
12 OB Francja Lucas Digne
14 OB Hiszpania Pau Torres
Nr Poz. Piłkarz
15 OB Hiszpania Alexandre Moreno
16 OB Anglia Calum Chambers
17 OB Francja Clément Lenglet (wypożyczony z Barcelony)
19 PO Francja Moussa Diaby
22 PO Włochy Nicolò Zaniolo (wypożyczony z Galatasaray)
24 NA Kolumbia Jhon Durán
25 BR Szwecja Robin Olsen
30 OB Anglia Kortney Hause
31 PO Jamajka Leon Bailey
32 PO Belgia Leander Dendoncker
41 PO Anglia Jacob Ramsey
44 PO Francja Boubacar Kamara
47 PO Anglia Tim Iroegbunam

Piłkarze na wypożyczeniu

Nr Poz. Piłkarz
38 BR Finlandia Viljami Sinisalo (w Exeter City do 30 czerwca 2024)
PO Irlandia Finn Azaz (w Plymouth Argyle do 30 czerwca 2024)
Nr Poz. Piłkarz
PO Brazylia Philippe Coutinho (w Al-Duhail do 30 czerwca 2024)
PO Francja Morgan Sanson (w Nicei do 30 czerwca 2024)

Kapitanowie klubu

Aston Villa w czasie swojej historii miała 43 kapitanów. Poniżej znajduje się chronologiczna lista kapitanów drużyny.

Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
1. Anglia Walter H. Price 1874 1874
2. Szkocja George Ramsay 1876 1884
3. Szkocja Archie Hunter 1884 1891
4. Anglia John Devey 1891 1898
5. Anglia Jimmy Crabtree 1898 1902
6. Anglia Howard Spencer 1902 1906
7. Anglia Joe Bache 1906 1914
8. Anglia Andy Ducat 1919 1921
9. Anglia Frank Moss 1921 1927
10. Anglia Billy Walker 1927 1933
11. Anglia Alec Talbot 1933 1934
12. Anglia Eric Houghton 1934 1936
13. Walia Tom Griffiths 1936 1937
14. Szkocja Alex Massie 1937 1938
15. Anglia George Cummings 1938 1949
Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
16. Anglia Dicky Dorsett 1949 1951
17. Irlandia Północna Danny Blanchflower 1951 1955
18. Anglia Johnny Dixon 1955 1959
19. Walia Vic Crowe 1959 1964
20. Anglia Alan Deakin 1964 1966
21. Szkocja Charlie Aitken 1966 1973
22. Irlandia Północna Chris Nicholl 1973 1974
23. Szkocja Ian Ross 1974 1976
24. Irlandia Północna Chris Nicholl 1976 1977
25. Anglia Dennis Mortimer 1977 1984
26. Szkocja Allan Evans 1984 1989
27. Anglia Stuart Gray 1989 1992
28. Anglia Kevin Richardson 1992 1995
29. Irlandia Andy Townsend 1995 1997
30. Anglia Gareth Southgate 1997 2001
Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
31. Anglia Paul Merson 2001 2002
32. Irlandia Steve Staunton 2002 2003
33. Szwecja Olof Mellberg 2003 2006
34. Anglia Gareth Barry 2006 2008
35. Dania Martin Laursen 2008 2009
36. Bułgaria Stilijan Petrow 2009 2012
37. Holandia Ron Vlaar 2012 2015
38. Anglia Micah Richards 2015 2016
39. Anglia Tommy Elphick 2016 2017
40. Anglia John Terry 2017 2018
41. Walia James Chester 2018 2020
42. Anglia Jack Grealish 2020 2021
43. Anglia Tyrone Mings 2021 obecnie

Zarząd klubu

Obecny zarząd[40]

  • Prezydent klubu – Egipt Naseef Sawiris
  • Wiceprezydent klubu – Stany Zjednoczone Wes Edens
  • Dyrektor generalny – Anglia Christian Purslow
Martin O’Neill – szkoleniowiec w latach 2006-2010

Sztab szkoleniowy i medyczny[40]

Funkcja Imię i nazwisko
Dyrektor sportowy Dania Johan Lange
Menadżer Anglia Steven Gerrard
Asystent menadżera Anglia Gary McAllister
Asystent menadżera Szkocja Michael Beale
Trener bramkarzy Anglia Neil Cutler
Trener przygotowania fizycznego Anglia Jordan Milsom
Trener indywidualny Szkocja Austin MacPhee
Szef fizjoterapii Anglia Alan Smith
Fizjoterapeuta Nowa Zelandia Rob Marshall
Trener rozwojowy Anglia Nick Haycock

Trenerzy w historii

 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Aston Villa F.C..

Chronologiczna lista trenerów klubu od jego założenia[41]. Na liście uwzględniono tych szkoleniowców, którzy poprowadzili zespół w przynajmniej jednym oficjalnym spotkaniu.

Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
1. Szkocja George Ramsay 1884 1926
2. Anglia W. J. Smith 1926 1934
3. Szkocja Jimmy McMullan 1934 1936
4. Anglia Jimmy Hogan 1936 1939
5. Szkocja Alex Massie 1945 1950
6. Anglia George Martin 1950 1953
7. Anglia Eric Houghton 1953 1958
8. Anglia Joe Mercer 1958 1964
9. Anglia Dick Taylor 1964 1967
10. Anglia Tommy Cummings 1967 1968
11. Szkocja Tommy Docherty 1968 1970
12. Walia Vic Crowe 1970 1974
13. Anglia Ron Saunders 1974 1982
14. Anglia Tony Barton 1982 1984
15. Anglia Graham Turner 1984 1986
16. Szkocja Billy McNeill 1986 1987
17. Anglia Graham Taylor 1987 1990
18. Czechosłowacja Jozef Vengloš 1990 1991
Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
17. Anglia Graham Taylor 1987 1990
20. Anglia Brian Little 1994 1998
21. Anglia John Gregory 1998 2002
22. Anglia Graham Taylor 2002 2003
23. Irlandia David O’Leary 2003 2006
24. Irlandia Północna Martin O’Neill 2006 2010
25. Francja Gérard Houllier 2010 2011
26. Szkocja Alex McLeish 2011 2012
27. Szkocja Paul Lambert 2012 2015
28. Anglia Tim Sherwood 2015 2015
29. Francja Rémi Garde 2015 2016
30. Szkocja Eric Black 2016 2016
31. Włochy Roberto Di Matteo 2016 2016
32. Anglia Steve Bruce 2016 2018
33. Anglia Dean Smith 2018 2021
34. Anglia Steven Gerrard 2021 2022
35. Hiszpania Unai Emery 2022

Najwięksi rywale

Głównymi rywalami Aston Villi od zawsze była ekipa innego lokalnego klubu, czyli Birmingham City. Mecze między tymi dwoma ekipami są znane jako Second City Derby[42]. Villa posiada też kilka innych lokalnych rywali, ale mecze z nimi już tak nie elektryzują fanów jak potyczki z City. Do rywali tych zaliczają się: West Bromwich Albion, Wolverhampton Wanderers i Coventry City.

Sponsorzy

Sponsorzy techniczni i główni[43]

Lata Producent stroju[43] Sponsor na koszulce[43]
1975-1981 Umbro Brak sponsora
1981-1982 Le Coq Sportif
1982-1983 Davenports
1982-1983
1983-1985 Mita
1985-1987 Henson
1987-1990 hummel Mita Copiers
1990-1993 Umbro
1993-1995 Asics Müller
1995-1998 Reebok AST Computer
1998-2000 LDV
2001-2002 Diadora ntl:
2002-2004 Rover
2004-2006 hummel DWS Investments
2006-2007 32Red
2007-2008 Nike
2008-2010 acorns
2010-2011 FxPro
2011-2012 Genting Casinos
2012-2013 Macron
2013-2015 Dafabet
2015-2016 Quick Books
2016–2017 Under Armour
2017–2018 Unibet
2018–2019 LUKE Est. 1977 32Red
2019–2020 Kappa W88
2020– CAZOO

Sponsorzy i partnerzy w sezonie 2021/22[44]

Przedsiębiorstwo Funkcja
Kappa Partner techniczny i główny
CAZOO Partner Główny
OB Sports Partner Główny
LUKE Est. 1977 Partner Oficjalny (odzież wizytowa)
Heineken Partner Oficjalny (piwny)
Purity Oficjalny dostawca
Aston University Oficjalny partner uniwersytecki w Wielkiej Brytanii
Cadbury Oficjalny partner drużyny kobiet
EToro Oficjalny partner handlowy
Monster Energy Oficjalny partner (napoje energetyczne)
PARI MATCH Oficjalny partner bukmacherski
socios.com Oficjalny partner Fan Token
acorns Oficjalny partner charytatywny
Birmingham Children's Hospital Charity Oficjalny partner charytatywny

Aston Villa w popkulturze

Dużo programów telewizyjnych w ostatnich kilku dekadach nawiązuje do Aston Villi. W sitcomie Porridge, Lennie Godber jest kibicem Villi[45]. W pierwszym odcinku serialu Tak jest, panie ministrze Jim Hacker mówił, że musi się zwalniać z pracy, żeby obejrzeć grę Aston Villi. Jednak w późniejszym odcinku zorganizował kampanię, żeby uratować fikcyjny lokalny klub – „Aston Wanderers”. W czasie odcinków The Fast Show, kibic Villi Mark William jest przedstawiony w koszulce w koszulce rywali The Villans – Birminghamu City, co później zepsuło jego reputację.

Przypisy

  1. a b Aston Villa: Dr Tony Xia completes takeover of Championship club. bbc.co.uk. [dostęp 2018-05-17]. (ang.).
  2. Villa History 1874–1887. Aston Villa F.C.. [dostęp 2008-11-09]. (ang.).
  3. Ward, Adam; Griffin, Jeremy; s.6
  4. a b Aston Villa Hall of Fame. Aston Villa F.C.. [dostęp 2008-11-09]. (ang.).
  5. Villa History 1888–1899. Aston Villa F.C.. [dostęp 2008-11-09]. (ang.).
  6. Ward, Adam; Griffin, Jeremy; ss.33–36
  7. Hayes, Dean; s.170
  8. Arsenal Facts. Arsenal.com. [dostęp 2008-11-09]. (ang.).
  9. Ward, Adam; Griffin, Jeremy; s.75
  10. Ward, Adam; Griffin, Jeremy; ss.86–87
  11. Ward, Adam; Griffin, Jeremy; s.93
  12. a b Ward, Adam; Griffin, Jeremy; s.100
  13. Ward, Adam; Griffin, Jeremy; s.106
  14. Ward, Adam; Griffin, Jeremy; s.111
  15. Ward, Adam; Griffin, Jeremy; s.148
  16. Ward, Adam; Griffin, Jeremy; s.155
  17. O’Leary parts company with Villa. BBC Sport, 19.07.2006. [dostęp 2009-08-08]. (ang.).
  18. Lerner set to complete Villa deal. BBC Sport, 27.09.2006. [dostęp 2009-08-08]. (ang.).
  19. Villa secure new kit deal with Nike. ESPNsoccernet, 07.02.2007. [dostęp 2009-08-08]. (ang.).
  20. Aston Villa 1 – 2 Man Utd. BBC Sport, 2010-02-28. [dostęp 2010-05-16]. (ang.).
  21. Aston Villa appoint Paul Lambert from Norwich City as new boss. BBC Sport, 2012-06-02. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  22. Aleksandyr Tonew piłkarzem Aston Villa. polskapilka.net. [dostęp 2013-06-07]. (pol.).
  23. Aston Villa: Antonio Luna moves from Sevilla. BBC Sport. [dostęp 2013-06-21]. (ang.).
  24. Aston Villa sign Jores Okore and Leandro Bacuna. BBC Sport. [dostęp 2013-06-21]. (ang.).
  25. Helenius relishing „big opportunity” after sealing Villa move. avfc.co.uk, 2013-06-18. [dostęp 2013-06-27]. (ang.).
  26. Eric Lichaj: Nottingham Forest sign ex-Aston Villa defender. BBC Sport, 2013-06-19. [dostęp 2013-06-19]. (ang.).
  27. Aston Villa: Owner Randy Lerner puts club up for sale. bbc.com. [dostęp 2014-05-24]. (ang.).
  28. Liverpool 0-1 Aston Villa. bbc.co.uk. [dostęp 2014-09-14]. (ang.).
  29. Sherwood menedżerem Aston Villi. transfery.info. [dostęp 2015-02-14]. (pol.).
  30. Fabian Delph fires Aston Villa into The FA Cup Final. thefa.com. [dostęp 2015-05-02]. (ang.).
  31. Miliarderzy przejmują klub Aston Villa [online], pb.pl [dostęp 2021-11-15] (pol.).
  32. a b Matt Maher, Tony Xia leaves Aston Villa with former owner's remaining shareholding wiped out [online], www.expressandstar.com [dostęp 2021-11-15] (ang.).
  33. a b Aston Villa F.C. club Honours. Aston Villa F.C.. [dostęp 2008-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lutego 2009)]. (ang.).
  34. a b c Do 1992 roku najwyższą klasą rozgrywkową w Anglii była Football League First Division; następnie rozgrywki te zmieniły nazwa na FA Premier League. W tym samym czasie, druga liga (Second Division) zmieniła nazwę na First Division, a trzecia liga (Third Division) zmieniła nazwę na Second Division .
  35. Villa's record breaking goal tally of 128 top-flight goals in 1930/31. The Guardian. [dostęp 2008-11-10]. (ang.).
  36. Goodyear, David; Matthews, Tony; s.168
  37. Ward, Adam; Griffin, Jeremy; ss.130–135
  38. England international matches at Villa Park. FA. [dostęp 2008-11-10]. (ang.).
  39. First Team. avfc.co.uk. [dostęp 2021-01-08]. (ang.).
  40. a b Aston Villa, [w:] baza Transfermarkt (drużyny-sztab trenerski) [dostęp 2021-11-14].
  41. Manager History for Aston Villa [data dostępu: 2009-07-18] (ang.)
  42. Aston Villa vs Birmingham City. uk.haynes.com. [dostęp 2014-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 maja 2014)]. (ang.).
  43. a b c Aston Villa – Historical Football Kits. www.historicalkits.co.uk. [dostęp 2015-08-20].
  44. Aston Villa Football Club, Partners [online], Aston Villa Football Club [dostęp 2021-11-15].
  45. Richard Whitehead: The soul of Aston Villa in 50 moments, page 2. The Times, 1 września 2008. [dostęp 2008-11-09]. (ang.).

Europejskie puchary

Bibliografia

  • Ward, Adam; Griffin, Jeremy: The essential history of Aston Villa. Headline book publishing, 2002. ISBN 0-7553-1140-X.

Linki zewnętrzne