| 1919–1964 | |||||
| |||||
| Hymn: Mungu ibariki Afrika (Boże, błogosław Afrykę) | |||||
| Ustrój polityczny | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stolica | |||||
| Data powstania | |||||
| Data likwidacji | |||||
| Władca | |||||
| Kod samochodowy |
EAT | ||||
| Język urzędowy | |||||
Położenie na mapie
| |||||
Tanganika – nazwa kontynentalnej części Tanzanii, która do I wojny światowej była kolonią Cesarstwa Niemieckiego i znana była pod nazwą Niemiecka Afryka Wschodnia. Po I wojnie światowej terytorium mandatowe Wielkiej Brytanii do 1946 roku, potem terytorium powiernicze ONZ, aż do uzyskania niepodległości w 1961 roku. Prezentowało znaczną jednolitość kulturową, a przez to dojrzałość do osiągnięcia niepodległości. Znany działacz niepodległościowy Julius Nyerere utworzył w 1954 roku Narodowy Związek Afrykański Tanganiki (TANU), który wkrótce uzyskał powszechne poparcie. Po wyborach 1958-1960 niemal wszystkie miejsca w Radzie Ustawodawczej obsadzone były przez TANU, co doprowadziło ostatecznie do przyznania przez Wielką Brytanię niepodległości Tanganice w grudniu 1961 roku, z królową brytyjską jako głową państwa. W 1964 roku doszło do połączenia dość blisko powiązanych kulturowo, gospodarczo i politycznie Tanganiki i Zanzibaru. Powstała Zjednoczona Republika Tanzanii[1][2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Julius Nyerere, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-05] (ang.).
- ↑ Tanzania. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-06-15].
