Krzysztof Kownacki (ur. 22 września 1951 w Krakowie, zm. 17 września 2020 w Grabówkach pod Krakowem) – polski pasjonat, działacz i przedsiębiorca muzyczny, pierwszy menedżer zespołu Maanam, Izraela, założyciel sklepu i wydawnictwa muzycznego Pop Magic, jeden z pierwszych hipisów w Polsce[potrzebny przypis][1].
Era hipisów
W drugiej połowie lat 60. do Polski dotarła ideologia hipisowska. Była ona popularna głównie wśród nastoletniej młodzieży i studentów, dlatego jej głównymi ośrodkami były przede wszystkim miasta studenckie takie jak Kraków, Wrocław i Warszawa. Pierwszymi krakowskimi "dziećmi kwiatami" byli m.in. "Pies", "Amok", "Prorok", "Faron", późniejsza wokalistka Maanam "Kora", "Galia" oraz "Lalka". Krzysztof Kownacki przystąpił do ruchu pod koniec szkoły średniej, w 1968 r. Jak każdy hipis również miał swój pseudonim, "Profesor", który wziął się od noszonych przez niego okularów.
W 1971 roku wyjechał z Krakowa do Lublina i rozpoczął studia teologiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W wynajmowanym mieszkaniu kwitło życie towarzyskie i kulturalne, zjeżdżali tu hipisi i nie-hipisi z całej Polski. Do miejscowego klubu "Kuluary", który mieścił się w niedużej piwnicy, regularnie przyjeżdżali Stańko, Jagiełło, Kosz, czasami Osjan.
Po dwóch latach w Lublinie wrócił do Krakowa, gdzie rozpoczął studia na wydziale filozoficzno-historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jednocześnie w dalszym ciągu uczestniczył w życiu hipisowskim i artystycznym Krakowa, zacieśniając przyjaźnie m.in. z malarzem Piotrem Markiem oraz Korą. W roku 1977 ukończył studia, jednak nie napisał pracy magisterskiej.
W 1979 r. zaczął pracować w krakowskim PSJ. Zaowocowało to m.in. Trasą koncertową z Maciejem Zembatym. Niedługo później rozpoczął działalność jako kierownik zespołu Maanam.
Maanam
W 1979 r. Maanam nagrał pierwszy singiel. Latem tego roku Marek z Korą i Krzysztof spotkali się przypadkiem w Krakowie, w przejściu podziemnym pod Alejami przy „Jubilacie”, dali mu materiał do przesłuchania. Kownacki został ich menedżerem, oficjalnie nazywanym „kierownikiem muzycznym”. Jeszcze w 1979 r. została przygotowana trasa koncertowa. Od 1980 r. zatrudnili się jako zespół muzyczny przy Zakładach Przemysłu Ciągnikowego "Ursus" w Warszawie. W tym samym roku wyłonił się również skład grupy, który wystąpił na festiwalach w Jarocinie oraz Opolu. W sierpniu Maanam nagrał debiutancki album, który sprzedał się w milionowym nakładzie. Wyjeżdżali na dwu, trzytygodniowe trasy dając po dwa, trzy koncerty dziennie.
Zostali zaproszeni do udziału w filmie "Wielka Majówka". Obraz ukazał się w 1981 roku i na fali popularności zespołu także odniósł sukces. Krzysztof Kownacki na ekranie zastąpił niedysponowanego akurat basistę Bogdana Kowalewskiego.
Wiosną 1982 r. wyruszyli w trasę po Europie: Holandia, Niemcy, Francja. Kownacki był menedżerem Maanamu do połowy 1982 roku.
Izrael
Pracując znów w PSJ organizował trasy koncertowe m.in. Budgie, Republiki, Perfektu. W 1983 r. został menedżerem zespołu Izrael, za sprawą Milo Kurtisa, który gościnnie grał w zespole na kongach. Do krakowskiego koncertu w Teatrze STU scenografię i reklamę koncertu zrobili Piotr Marek i Jolanta Kownacka.
Wiosną 1983 r. Izrael przygotowywał się do wydania pierwszej płyty. Robert zaprosił na nagrania do warszawskiego studia Piotra Marka ze skonstruowanymi przez niego przetwornikami dźwięku. Stąd dubowe efekty na płycie "Biada, biada, biada"[2]. Płyta ukazała się w 1985 r. (Pronit).
W sierpniu 1983 r. odbyła się trasa Izraela z kultowym, londyńskim zespołem reggae "Misty In Roots".
W tym samym roku zorganizował koncerty Bo Diddley'a w Krakowie i Lestera Bovie z Art Ensamble of Chicago w filharmonii krakowskiej.
Pod koniec 1983 r. rozpoczął współpracę z kontrabasistą Witoldem Eugeniuszem Szczurkiem. W styczniu następnego roku powstały nagrania do pierwszej płyty "Basspace".
Pop Magic
4 grudnia 1984 r. Krzysztof Kownacki otworzył sklep muzyczny Pop Magic[3] przy ul. Karmelickiej 7 w Krakowie. Jeden z pierwszych w Polsce. Wnętrze było czarne, lada ćwiekowana, a na ścianach, suficie srebrne "panczury" Piotra Marka. Sklepy, hurtownie i wydawnictwa Pop Magic trwały do 1998 r.
W międzyczasie w 1993 r. wydał kasetę Izraela "Live 93" (jazzgott), sprawował management nad płytą Johna Portera "Alexandria", a w 1994 r. nad płytą De Press "Groj Skrzypko Groj".
W uznaniu twórczości Piotra Marka
Dwa lata po samobójczej śmierci Piotra Marka w 1985 r., malarza, rzeźbiarza, performera, autora muzyki, tekstów i image'u grupy Düpą, doprowadził do wydania płyty Kora Pudelsi "Bela Pupa"[4]. To z jego inicjatywy do nagrań została zaproszona Kora, a producentem nagrań został Neil Black[5]. Nagrania trwały od 15 do 31 lipca 1987 r. w studiu nagrań Jacka Mastykarza[6] przy Teatrze Stu w Krakowie. Płyta ukazała się w 1988 r. Jednocześnie wyprodukował archiwalny longplay DÜPĄ , który ostatecznie do tej pory nie został wydany i pozostaje w podziemiu...
Przypisy
- ↑ Kamil Sipowicz, Hipisi w PRL-u, wydanie drugie rozszerzone i poprawione. Profesor (Krzysztof Kownacki) str. 174, 182, 194, 206, 234, 320-322, 339, 381, 444, 488, ISBN: 978-83-60279-65-6
- ↑ Paweł, Robert Brylewski. Rogata dusza i dobry człowiek. Muzyka była dla niego życiem. Nigdy zawodem [online], Dziennik Polski, 8 czerwca 2018 [dostęp 2024-05-22] (pol.).
- ↑ Krzysiek Krisstoff Palich, DECK - Wkładki do kaset magnetofonowych [online], muzyka80.pl, 9 stycznia 2009 [dostęp 2024-05-23] (pol.).
- ↑ Hoża Mojra, KORA & PUDELSI "Bela Pupa", Piotr Marek // 1950-1985, 5 października 1988 [dostęp 2024-05-22] (pol.).
- ↑ m, Neil Black [online], www.discogs.com [dostęp 2024-05-22] (pol.).
- ↑ Dziennik Polski, Reżyserować dźwięk [online], 20 marca 1999 [dostęp 2024-05-22] (pol.).