Jan Frycz: wiek, wzrost, waga, biografia

Wiktor Osiecki
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1905
Belgrad

Pochodzenie

węgierskie, rumuńskie (wołoskie), serbskie

Data i miejsce śmierci

23 maja 1977
Warszawa

Instrumenty

fortepian

Zawód

pianista, kierownik muzyczny

Grób Wiktora Osieckiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Wiktor Osiecki (ur. 6 maja 1905 w Belgradzie, zm. 23 maja 1977 w Warszawie) – polski pianista i kompozytor, kierownik muzyczny warszawskich teatrów „Praskie Oko” (1933–1934) i Syrena (1958–1971).

Życiorys

Wychowywał się w domu ojca, Stefana (Polaka pochodzenia węgierskiego), i macochy, Marii Strasser – śpiewaczki Opery Wiedeńskiej. Matka Wiktora Osieckiego, Wiktoria z Oreszkiewiczów, była córką rumuńskiej Wołoszki i Serba[1].

Osiecki był odrzucany przez rówieśników z powodu dziedzicznej choroby skóry, a pociechę znalazł w muzyce. Już jako młody człowiek został cenionym pianistą. Szybko się usamodzielnił, wyjeżdżając do Lwowa. Wiele podróżował po Europie[2]. W latach 1933–1934 był kierownikiem muzycznym (wraz z Zygmuntem Białostockim) warszawskiego teatru „Praskie Oko”, a od 1958 do 1971 tę samą funkcję pełnił w stołecznym Teatrze Syrena[3].

Był żonaty z Marią Sztechman, z którą miał córkę, Agnieszkę Osiecką[4]. Rozwiedli się w 1952[4]. Jego drugą żoną została śpiewaczka Józefina Pellegrini[4].

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A21-3-3)[5].

Przypisy

  1. Agnieszka Osiecka; Karolina Felberg (red.): Dzienniki 1945−1950. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2013, s. 238. ISBN 978-83-7839-626-0.
  2. Felberg 2016 ↓, s. 145–146.
  3. Zbigniew Wilski (red.), Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki: Słownik biograficzny teatru polskiego. T. 2: 1900-1980. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 522. ISBN 83-01-11260-3.
  4. a b c Iwona Kienzler, Uwodzicielki, skandalistki i seksbomby PRL, Bellona, 2015, s. 82–83, ISBN 978-83-11-13845-2.
  5. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Linki zewnętrzne