Sonet 7 (Spójrz, gdy na wschodzie światłość pełna łaski[1]) – jeden z cyklu sonetów autorstwa Williama Shakespeare’a.
Treść
W utworze tym życie jest porównane do słońca:gdy wschodzi, wszyscy się nim zachwycają, podobnie, gdy jest w pełni. Gdy jednak zajdzie, ludzie odwracają od niego swój wzrok.
Podobne przemijanie według Szekspira czeka ludzi, którzy nie zostawią na ziemi śladu po sobie w postaci potomka.
Linki zewnętrzne
- The Sonnets – pełny tekst wraz z komentarzem (ang.)
Przypisy
- ↑ Wszystkie tłumaczenia w tym artykule są autorstwa Macieja Słomczyńskiego
|
