Kompozytor | |
---|---|
Forma muzyczna |
Serenada |
Czas powstania |
1787 |
Serenada na orkiestrę smyczkową G-dur nr 13 KV 525, znana jako Eine kleine Nachtmusik (dosłownie Mała nocna muzyka, choć terminem „Nachtmusik” określano serenadę, „muzykę nocy”; Mały Nokturn) jest jedną z najbardziej znanych kompozycji Wolfganga Amadeusa Mozarta, napisaną na kwartet smyczkowy, choć w praktyce dzieło wykonywane jest najczęściej przez orkiestrę smyczkową. Została napisana w 1787 roku w Wiedniu, w tym samym czasie, kiedy kompozytor pracował nad operą Don Giovanni. Nie są znane okoliczności powstania dzieła.
Utwór ma pogodny charakter, mimo kłopotów i cierpień, jakie były udziałem Mozarta w ostatnich latach życia.
Budowa
Utwór składa się z czterech części:
- Allegro
- Romanca (Andante)
- Menuet (Allegretto)
- Rondo (Allegro)
Allegro
Część I ma budowę formy sonatowej. Zbudowana jest na fanfarowym motywie, wprowadzonym na początku przez skrzypce:
![The first theme](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/25/Eine_kleine_nachtmusik.svg/800px-Eine_kleine_nachtmusik.svg.png)
Romanca
Kontrastowa w stosunku do Allegro, liryczna w charakterze, ma budowę ronda sonatowego ABACA. Temat C utrzymany jest w tonacji molowej.
Menuet
Menuet i trio o budowie ABA. Zamiast dworskiego, dystyngowanego charakteru, utrzymany jest w nastroju ludowego lendlera.
Rondo
O budowie formy sonatowej, z początkowym swobodnym nastrojem i dramatycznym epizodem w modulacji do g-moll.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- T. Chylińska, S. Haraschin, B. Schäfer, Przewodnik koncertowy, s. 538, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1972