Jan Frycz: wiek, wzrost, waga, biografia

Dennis Quaid
Ilustracja
Dennis Quaid w 2012 roku
Imię i nazwisko

Dennis William Quaid

Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1954
Houston

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta, producent filmowy, kompozytor

Współmałżonek

P.J. Soles (1978–1983; rozwód)
Meg Ryan (1991–2001; rozwód)
Kimberly Buffington (2004–2018; rozwód)
Laura Savoie (od 2020)

Lata aktywności

od 1975

Quaid na Texas Film Hall of Fame Awards 2009
Quaid podczas gry w golfa (2006)

Dennis William Quaid[1][2] (ur. 9 kwietnia 1954 w Houston) – amerykański aktor, reżyser, scenarzysta i producent filmowy, autor tekstów piosenek, kompozytor. Po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę w latach 80. XX wieku. Wystąpił w takich produkcjach jak Uciekać (1979), Pierwszy krok w kosmos (1983), Wielki luz (1986), Interkosmos (1987), Wielkie kule ognia (1989), Nie wierzcie bliźniaczkom (1998), Częstotliwość (2000), Traffic (2000), Pojutrze (2004), 8 części prawdy (2008) i Surferka z charakterem (2011). Za rolę w filmie Daleko od nieba (2002) został uhonorowany nagrodą Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych[3].

W 2005 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 7018 Hollywood Boulevard[4][5].

Życiorys

Wczesne lata życia

Urodził się w Houston[6] w stanie Teksas w rodzinie baptystów jako syn agentki nieruchomości Juanity Bonniedale „Nity” (z domu Jordan) i elektryka Williama Rudy’ego Quaida (zm. 1987 na atak serca)[7][8]. Jest kuzynem Gene’a Autry’ego. Jego rodzina miała pochodzenie angielskie[9], irlandzkie i francuskie (Cajun)[10].

Bardzo szybko postanowił pójść w ślady swego starszego brata Randy’ego (ur. 1950), który wybrał karierę aktorską. Jego rodzice rozstali się, gdy w latach 1972–1975 studiował dramat w Bellaire High School w Bellaire w stanie Teksas[11]. Już jako piętnastolatek występował w kabarecie, a po uzyskaniu dyplomu na uniwersytecie w Houston, pojechał do brata, do Los Angeles. Uprawiał boks, był także popularnym imitatorem na estradzie nocnego klubu w hotelu Tidelands w Houston; parodiował m.in. Richarda Nixona, ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych[12].

Kariera

Zagrał małą rolę w komedii sensacyjnej Szalona mama (Crazy Mama, 1975), komediodramacie Co dalej? (Breaking Away, 1979) jako nastoletni rowerzysta, westernie Jeźdźcy (The Long Riders, 1980), w którym zagrał wraz z bratem, a potem w roli Freddiego Duplera w komediodramacie Cała noc (All Night Long, 1981), komedii Jaskiniowiec (Caveman, 1981) o przygodach wśród dinozaurów, w której wziął udział Ringo Starr, a także Shelley Long i Barbara Bach.

Od lewej: Stanley O’Toole, Dennis Quaid i Wolfgang Petersen (1984)

W dramacie fantastycznonaukowym Mój własny wróg (Enemy Mine, 1985) jako ziemski pilot nawiązuje przyjazny kontakt z przedstawicielem obcej cywilizacji. W przygodowej komedii fantastycznonaukowej Interkosmos (Innerspace, 1987) zagrał pilota, który poddany zostaje fantastycznemu eksperymentowi miniaturyzacji. Popularność zawdzięcza także uhonorowanej nagrodą na festiwalu filmowym w Valladolid (Hiszpania) i Independent Spirit Award roli detektywa Remy’ego McSwaina w stylowej historii kryminalnej Wielki luz (The Big Easy, 1987), rozgrywającej się w scenerii Nowego Orleanu, brutalnej i romantycznej jednocześnie, wypełnionej muzyką typu Cajun. Wcielił się w legendarnego gwiazdora rocka lat 50. Jerry’ego Lee Lewisa w biograficznym filmie muzycznym Wielkie kule ognia (Great Balls of Fire, 1989)[13].

Do roli chorego na gruźlicę Doca Hollidaya w westernie Wyatt Earp (1994)[14] schudł ponad 20 kilogramów i był tak słaby, że ledwo trzymał się na nogach. Rola odnoszącego sukcesy biznesmena, który żeni się, by ukryć swoją homoseksualną naturę, w melodramacie Daleko od nieba (Far from Heaven, 2002) przyniosła mu nagrodę krytyków filmowych w Nowym Jorku i Chicago, Online Film Critics Society (OFCS), Independent Spirit Award oraz nominację do nagrody Złotego Globu i Złotej Satelity. Po udziale w dramacie Traffic (2000) i dreszczowcu Pojutrze (The Day After Tomorrow, 2004) jako klimatolog Jack Hall, był odtwórcą roli 51-letniego człowieka obawiającego się o zepchnięcie na margines przez młodego kolegę z pracy w filmie W doborowym towarzystwie (In Good Company, 2004)[15].

Był na okładkach „Vogue L’Uomo”, „Cowboys & Indians”, „The Advocate”, „Men’s Journal”, „Esquire”, „People”, „Vanity Fair”, „Interview” i „GQ[16].

Życie prywatne

Quaid wybrał święto dla każdego ze swoich trzech ślubów (Narodowe Święto Niepodległości, Walentynki, Dzień Dziękczynienia). Jego pierwszą żoną była Pamela J. Soles (od 25 listopada 1978 do 23 stycznia 1983); zgodnie z modą młoda para osiedliła się w Montanie. Był związany z aktorkami: Leą Thompson (1983) na planie filmu Szczęki 3 (Jaws 3-D) oraz Andie MacDowell (2001), z którą zagrał w filmie Kolacja z przyjaciółmi (Dinner with Friends).

Pod koniec lat 90. miał problemy z alkoholem i narkotykami[17].

Jego druga żona Meg Ryan (od 14 lutego 1991 do 16 czerwca 2001) pomogła mu przezwyciężyć problem uzależnienia od kokainy. Razem z Meg zagrał w trzech filmach: Interkosmos (Innerspace, 1987), Zmarły w chwili przybycia (D.O.A., 1988) i Krew z krwi, kość z kości (Flesh and Bone, 1993). Mają syna Jacka Henry’ego (ur. 24 kwietnia 1992). W dniu 4 lipca 2004 ożenił się po raz trzeci, z agentką nieruchomości Kimberly Buffington. 27 kwietnia 2018 doszło do rozwodu.

Wolny czas poświęcał swym pasjom – muzyce (komponował i występował z własnym zespołem Sharks, był dobrym gitarzystą i stworzył grupę Eclectics, która grała namiętną i rytmiczną muzykę Cajun), grze w golfa, lataniu (posiada licencję pilota, a swe umiejętności wykorzystał na planie filmu Lot Feniksa (Flight of the Phoenix, 2004).

Quaid jest chrześcijaninem. Wykonał chrześcijańską piosenkę „On My Way to Heaven” dedykowaną matce i zawartą w filmie Dotknij nieba (I Can Only Imagine, 2018), w którym zagrał[18].

W czerwcu 2020 ożenił się po raz czwarty z żoną młodszą o 40 lat, Laurą Savoie[19].

Filmografia

Scenariusz

Reżyser

Kompozytor

Aktor

Nagrody

Rok Nagroda Kategoria Tytuł
1987 Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Valladolid Najlepszy aktor pierwszoplanowy[20] Wielki luz (1987)
1988 Independent Spirit Awards Najlepsza główna rola męska[20]
2001 Nagroda Gildii Aktorów Ekranowych Wybitna kreacja obsady w filmie kinowym[20] Traffic (2000)
2002 Nagroda Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych Najlepszy aktor drugoplanowy[20] Daleko od nieba (2002)
2003 Independent Spirit Awards Najlepsza drugoplanowa rola męska[20]
2016 Nagroda Towarzystwa Krytyków Filmowych Houston Nagroda za całokształt twórczości[20]

Przypisy

  1. Dennis Quaid Celebrity. TV Guide. [dostęp 2015-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-28)]. (ang.).
  2. Dennis Quaid - Film Actor. Biography.com. [dostęp 2015-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-28)]. (ang.).
  3. Dennis Quaid Awards. AllMovie. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
  4. Dennis Quaid. Hollywood Walk of Fame. [dostęp 2022-07-13]. (ang.).
  5. Yvonne Villarreal: Hollywood Star Walk: Dennis Quaid. „Los Angeles Times”, 2010-03-02. [dostęp 2022-07-13]. (ang.).
  6. Dennis Quaid News, Pictures, and Videos. TMZ.com. [dostęp 2015-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-28)]. (ang.).
  7. Biografia Dennisa Quaida (1954 -). Film Reference. [dostęp 2014-05-25]. (ang.).
  8. Dennis William Quaid - Genealogy. Geni. [dostęp 2015-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-28)]. (ang.).
  9. Dennis Quaid What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-07-13]. (ang.).
  10. Dennis Quaid Biography. „The New York Times”. [dostęp 2015-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-28)]. (ang.).
  11. Dennis Quaid. Encyclopedia.com. [dostęp 2015-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-28)]. (ang.).
  12. Dennis Quaid. MYmovies. [dostęp 2015-08-13]. (wł.).
  13. Rebecca Flint Marx: Dennis Quaid Biography. AllMovie. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
  14. Dennis Quaid blows his top on film set, but is it a joke?. „Daily Mail”. [dostęp 2015-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-28)]. (ang.).
  15. Dennis Quaid Has On-Set Outburst. „People”. [dostęp 2015-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-28)]. (ang.).
  16. Dennis Quaid Magazines. FamousFix. [dostęp 2022-07-13]. (ang.).
  17. Chris Spargo: Dennis Quaid reveals the horror of his cocaine addiction. „Daily Mail”. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
  18. Rachel Cruz (2018-03-22): Dennis Quaid wrote Christian song 'On My Way to Heaven' while filming 'I Can Only Imagine'. „Christianity Today”. [dostęp 2019-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-29)]. (ang.).
  19. Anna Ryta: Dennis Quaid wziął ślub. Jego żona jest 40 lat młodsza od niego. Wirtualna Polska. [dostęp 2020-06-24]. (pol.).
  20. a b c d e f Dennis Quaid Awards. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-13]. (ang.).

Bibliografia