Agnieszka Dygant: wiek, wzrost, waga, biografia

Wskaźnik równouprawnienia płci 2017

Wskaźnik równouprawnienia płci (ang. Gender Equality Index)[1] – narzędzie pomiarowe stworzone przez Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn, zapewniające możliwość dokonania syntezy złożonych kwestii związanych z równouprawnieniem płci w ramach pojedynczego narzędzia. Bazując na ramach polityki Unii Europejskiej, narzędzie to ułatwia monitorowanie postępów w dążeniu do zapewnienia równouprawnienia płci w całej UE.

Wskaźnik równouprawnienia płci opiera się na sześciu podstawowych obszarach (pracy, wynagrodzeniu, wiedzy, ilości czasu, władzy i zdrowiu) oraz na dwóch obszarach dodatkowych (nierównościach krzyżowych oraz przemocy). Wskaźnik ten oblicza się, łącząc wskaźniki dotyczące płci w ramach jednego środka o charakterze sumarycznym. Po zastosowaniu wskaźnika każdemu państwu członkowskiemu przypisuje się wartość liczbową od 1 (całkowity brak równouprawnienia) do 100 (pełne równouprawnienie). Wskaźnik jest wykorzystywany nie tylko do pomiaru zróżnicowania sytuacji kobiet i mężczyzn – uwzględnia on również kontekst krajowy i różnice w poziomie rozwoju państw członkowskich w poszczególnych obszarach. Wysoki łączny wynik świadczy zarówno o niewielkim (lub zerowym) stopniu zróżnicowania sytuacji kobiet i mężczyzn, jak i o dobrej sytuacji wszystkich osób (np. wysoki poziom zatrudnienia kobiet i mężczyzn).

Wskaźnik Równouprawnienia Płci dostarcza wyników dla czterech punktów w czasie: 2005 r., 2010 r., 2012 r. i 2015 r. dla całej Unii Europejskiej, a także dla poszczególnych państw członkowskich. Wskaźnik Równouprawnienia Płci będzie aktualizowany co dwa lata do 2019 roku. Odtąd będzie aktualizowany corocznie.

Przyczyny powstania

Równouprawnienie płci jest jedną z fundamentalnych wartości Unii Europejskiej, która powstała już w 1957 roku. Celem Wskaźnika Równouprawnienia Płci jest przyczynianie się do podejmowania w UE decyzji na podstawie faktów i w oparciu o pełniejsze informacje na ten temat. Istnieją również inne wskaźniki statystyczne mierzące równość płci, ale wskaźnik równości płci jest jedynym, który daje wyczerpującą mapę nierówności płci w UE i we wszystkich państwach członkowskich na podstawie unijnych priorytetów politycznych i rzeczywistych warunków.

Wskaźnik równouprawnienia płci bazuje na podejściu uwzględniającym aspekt płci. Oznacza to, że równość płci jest uważana za korzystną zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn, przy jednoczesnym uwzględnieniu nierównowagi sił, która szkodzi kobietom w społeczeństwie. Podkreśla się w nim również, że wszystkie nierówności między płciami są szkodliwe zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn.[2]

Wyniki dla Polski

Lata 2005–2015

„Indeks Równości Płci sklasyfikował Polskę poniżej przeciętnej dla krajów Unii Europejskiej. Dotyczy to wszystkich badanych dziedzin, jednakże wskaźniki obrazujące obszar czasu pokazały, że w tym aspekcie mamy do czynienia z największymi nierównościami. Może to świadczyć o braku równowagi w podziale obowiązków domowych, rodzinnych oraz zawodowych. W Polsce tradycyjna rola matki i żony, jako opiekunki domowego ogniska, wciąż silnie zaznacza swój wpływ na społeczeństwo. Indeks Równości Płci potwierdza tendencje dające się zinterpretować na podstawie wartości wcześniej zaprezentowanych tu wskaźników. Dziedziną, w której zauważyć można spore nierówności była w badanym okresie władza (wskazują na to Gender Inequality Index oraz Gender Gap Index), a także sfera gospodarcza: w aspekcie pracy oraz pieniędzy. Analizowany wskaźnik przynosi kolejne potwierdzenie istnienia znacznych nierówności płci w tych dziedzinach.”Wiktoria Domagała. Instrumenty polityki równości płci w kontekście sytuacji w Polsce. „Przegląd Europejski”. nr. 2 (40), s. 103–105, 2016. Uniwersytet Warszawski. ISSN 1641-2478. 

Wyniki dla Polski na tle średniej w Europie, według dziedzin i poszczególnych lat (wydanie 2015)[3]
Wskaźnik równouprawnienia płci 2005 2010 2012
PL EU-28 PL EU-28 PL EU-28
Wynik ogólny 42,7 51,3 43,0 52,4 43,7 52,9
Praca 58,5 61,1 55,8 62,2 55,5 61,9
Udział 67,8 71,6 71,6 72,8 71,1 72,3
Segregacja i jakość pracy 50,5 52,2 43,5 53,1 43,3 53,0
Pieniądze 42,4 64,1 52,4 67,0 54,2 67,8
Zasoby finansowe 26,2 52,2 34,9 56,8 36,8 58,0
Sytuacja ekonomiczna 68,5 78,7 78,8 79,0 79,8 79,1
Wykształcenie 46,5 52,1 43,8 49,1 41,8 49,1
Uzyskanie i segregacja 39,7 55,6 46,0 57,7 45,8 56,7
Kształcenie ustawiczne 54,6 48,9 41,7 41,8 38,1 42,5
Czas 34,1 41,5 20,8 37,6 20,8 37,6
Działalność opiekuńcza 42,8 41,5 26,9 42,8 26,9 42,8
Aktywności towarzyskie 27,2 41,5 16,0 33,0 16,0 33,0
Władza 24,0 31,4 34,2 37,9 38,5 39,7
Polityczna 27,4 38,8 34,8 50,2 44,0 49,8
Ekonomiczna 21,1 25,4 33,5 28,5 33,7 31,7
Zdrowie 81,3 87,8 83,2 90,0 83,6 90,0
Status 79,2 85,2 78,6 86,6 78,8 86,4
Dostęp 83,4 90,4 88,1 93,7 88,6 93,8

Rok 2017

W 2017 r. wskaźnik równouprawnienia płci dla Polski wyniósł 56,8 na skali od 1 do 100. Jest to poniżej wyniku 66,2 dla UE-28, choć postępy nadążają za zmianami zachodzącymi przeciętnie w UE. Uzyskany przez Polskę wynik wzrósł o 4,4 punkty. Polska zajmuje obecnie 18. miejsce pod względem wartości indeksu, co oznacza awans o dwa miejsca.

Wskaźnik równouprawnienia płci w dziedzinie zdrowia nieznacznie wzrósł i jest to najwyższa wartość w Polsce. Wskazuje ona na stosunkowo zadowalającą równowagę płci w dostępie do świadczeń. 87% wszystkich kobiet i mężczyzn jest w stanie zaspokoić swoje potrzeby medyczne, a około 92% jest w stanie zaspokoić swoje potrzeby stomatologiczne. Średnia przewidywana długość życia wzrosła zarówno w przypadku kobiet, jak i mężczyzn. Kobiety żyją średnio o 8 lat dłużej niż mężczyźni. Jednak liczba lat przeżytych w zdrowiu zmniejszyła się nieznacznie tak wśród kobiet, jak i wśród mężczyzn. 55% kobiet i 62% mężczyzn ocenia swoje zdrowie jako „dobre” lub „bardzo dobre”.

Największa poprawa nastąpiła w dziedzinie pieniędzy. Wynik ten jest drugi pod względem wartości w Polsce, głównie ze względu na poprawę w zakresie rozkładu zarobków i dochodów. Poprawił się też podział bogactwa między kobietami a mężczyznami, zmniejszeniu uległ również wskaźnik ubóstwa. Średnie miesięczne zarobki kobiet i mężczyzn wzrosły od 2005 r., jednak kobiety nadal miesięcznie zarabiają o prawie 18% mniej niż mężczyźni. Zróżnicowanie sytuacji kobiet i mężczyzn, zwiększające się wraz z poziomem wykształcenia, jest nawet bardziej wyraźne w grupach osób starszych (45%), osób urodzonych za granicą (36%) i par z dziećmi (24%).

W dziedzinie władzy nastąpiło znacząco większe równouprawnienie płci, mimo iż wynik w tym obszarze pozostaje najniższy w Polsce. Zwiększyła się reprezentacja kobiet na stanowiskach decyzyjnych w sektorze gospodarki i w polityce, natomiast w zakresie władzy społecznej nastąpił regres. Podwoiła się proporcja kobiet zasiadających w zarządach spółek giełdowych, a także zajmujących stanowiska w banku centralnym (wzrost odpowiednio do 18% i 22%). Równouprawnienie płci poprawiło się również w poddziedzinie władzy politycznej ze względu na większą obecność kobiet w parlamencie (z 21% w 2005 r. do 24% w 2015 r.) oraz większy udział kobiet na stanowiskach ministerialnych w rządzie (od 10% w 2005 r. do 25% w 2015 r.). Kobiety stanowią nieco ponad jedną piątą członków zarządów organizacji finansujących badania i mniej niż jedną siódmą członków zarządów publicznych organizacji nadawczych. Jeszcze większe zróżnicowanie sytuacji kobiet i mężczyzn występuje w zakresie podejmowania decyzji w sporcie – kobiety stanowią zaledwie 3% członków najwyższych organów decyzyjnych w krajowych organizacjach sportów olimpijskich.

Sytuacja w dziedzinie pracy nieznacznie poprawiła się, jednak trwająca segregacja ze względu na płeć utrudniła dalszy postęp. Wynik Polski w poddziedzinie segregacji i jakości pracy plasuje się wśród najniższych wyników w UE-28. Segregacja rynku pracy ze względu na płeć jest rzeczywistością zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn. Niemal 24% kobiet pracuje w sektorze edukacji, zdrowia i pracy socjalnej, w porównaniu z 5% mężczyzn. Sześć razy więcej mężczyzn (35%) niż kobiet (6%) pracuje w zawodach naukowych, technologicznych, inżynieryjnych i matematycznych.

Wskaźnik równouprawnienia płci w dziedzinie wiedzy stanął w miejscu. Liczba osób z wykształceniem wyższym wzrosła, zwłaszcza w przypadku kobiet, a różnica między płciami ze względu na poziom wykształcenia wyższego zwiększyła się na korzyść kobiet. Wyzwaniem pozostaje segregacja płci pod względem dziedzin studiów. Zróżnicowanie pomiędzy płciami zwiększyło się w zakresie studiów wyższych w dziedzinach takich, jak edukacja, zdrowie i opieka socjalna, nauki humanistyczne i sztuka. Dziedziny te, tradycyjnie postrzeganych jako „kobiece”, skupiają 37% studentek i zaledwie 18% studentów.

W dziedzinie czasu nastąpił regres. Kobiety wciąż wypełniają większość obowiązków opiekuńczych w rodzinie. Zróżnicowanie między płciami w 2015 r. było większe niż w 2005 r. 72% kobiet w wieku 25–49 lat realizuje codziennie obowiązki opiekuńcze przez jedną godzinę lub dłużej, w porównaniu z 39% mężczyzn. W parach z dziećmi 90% kobiet zajmuje się opieką i edukacją w rodzinie przynajmniej przez godzinę, natomiast wśród mężczyzn odsetek ten wynosi 64%. 82% kobiet zajmuje się codziennie przez co najmniej godzinę gotowaniem i pracami domowymi – dla porównania, wśród mężczyzn odsetek ten wynosi jedynie 34%. Zróżnicowanie między płciami jest większe wśród par bez dzieci niż wśród par z dziećmi. Nierówności w zakresie podziału czasu w domu rozciągają się także na czynności społeczne, chociaż dzieje się to w zakresie mniejszym niż w wielu innych państwach członkowskich. Mężczyźni częściej niż kobiety uczestniczą w zajęciach sportowych, kulturalnych i rekreacyjnych poza domem. Kobiety natomiast częściej niż mężczyźni uczestniczą w wolontariacie lub działalności charytatywnej[4][5].

W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony. Więcej informacji

Linki Zewnętrzne

Przypisy

  1. Gender Equality Index 2017 [online], European Institute for Gender Equality [dostęp 2019-04-13] (ang.).
  2. Nancy Fraser, Justice interruptus: critical reflections on the "postsocialist" condition, New York: Routledge, 1997, ISBN 978-0-415-91795-7, OCLC 35360750 [dostęp 2019-04-19] (ang.).
  3. Poland - Gender Equality Index 2015 [online], European Institute for Gender Equality [dostęp 2019-04-19] (ang.).
  4. Gender Equality Index 2017: Measuring gender equality in the European Union 2005-2015 - Report [online], European Institute for Gender Equality [dostęp 2019-04-19] (ang.).
  5. Gender Equality Index 2017: Poland [online], European Institute for Gender Equality [dostęp 2019-04-19] (ang.).