Pierwszy kontakt z lodowiskiem miał w wieku ośmiu lat[2]. Jako wychowanek GKS Tychy grał w zespołach tego klubu w kolejnych kategoriach wiekowych[2]. Jego pierwszym trenerem był Józef Zagórski[3][4]. W wieku juniorskim do 1990 roku grał w barwach GKS w rozgrywkach Centralnej Ligi Juniorów. W seniorskich rozgrywkach I ligi występował od 1988. W sezonie I ligi 1990/1991 w 24 meczach zdobył 40 punktów (25 bramek, 15 asyst), dzięki czemu w wieku 19 lat został najmłodszym laureatem nagrody pod nazwą Złoty Kij dla najlepszego hokeisty rozgrywek. Jednocześnie sezon 1990/1991 był pierwszym i jedynym w karierze Czerkawskiego, w którym rozegrał pełny sezon w lidze polskiej. Wraz z tyską drużyną dotarł do ćwierćfinału fazy play-off. W 1991 był w klasie maturalnej w liceum w Tychach[2].
Draft NHL 1991
Znakomite występy zarówno w lidze polskiej, ale przede wszystkim w turniejach reprezentacyjnych, spowodowały, że talent Mariusza Czerkawskiego zauważyli działacze klubu z północnoamerykańskiej ligi NHL – Boston Bruins, którzy dnia 22 lipca 1991 wybrali go w piątej rundzie draftu NHL z numerem 106.
Djurgårdens IF (1991/1992)
Następnym klubem w karierze Czerkawskiego był Djurgårdens IF w szwedzkiej lidze Elitserien. W trakcie sezonu ligi polskiej 1990/1991 w lutym 1991 przebywał na testach w tym zespole w Szwecji[5], przekonując do siebie działaczy tego klubu[6]. W jego barwach zadebiutował dnia 26 września 1991 roku w wygranym 4:3 meczu wyjazdowym 1. kolejki przeciwko Brynäs IF oraz zaliczył dwie asysty (12. minuta przy golu Jensa Öhlinga na 2:0, 55. minuta przy golu Orwara Stamberta na 4:3). Swojego pierwszego gola w rozgrywkach ligi zdobył dnia 29 września 1991 roku, w 17. minucie przegranego 3:4 meczu 2. kolejki przeciwko Malmö IF na 1:0. Łącznie w fazie zasadniczej sezonu 1991/1992 rozegrał 39 meczów (nie wystąpił tylko dnia 26 stycznia 1991 w przegranym 0:2 meczu 31. kolejki przeciwko VIK Västerås), zdobywając w nich 13 punktów (8 bramek, 5 asyst), a jego zespół z dorobkiem 43 punktów zajął trzecie miejsce w fazie zasadniczej ligi Elitserien (16 zwycięstw, 11 remisów i 13 porażek) i awansował do fazy play-off, gdzie w finale uległ Malmö IF w rywalizacji 2:3 i ostatecznie zdobył wicemistrzostwo Szwecji], jednak w tej fazie Czerkawski zagrał w jedynie w trzech meczach, nie zdobywając żadnego punktu. Mariusz Czerkawski zdobył również ze swoim klubem Puchar Europy w edycji 1991/1992 po zwycięstwie w finale 7:2 z niemieckimDüsseldorfer EG w Düsseldorfie. Pod koniec czerwca 1992 wyjechał do USA na testy w klubie Boston Bruins[7].
Hammarby IF (1992/1993)
W sezonie 1992/1993 został wypożyczony do II-ligowegoHammarby IF, w którym został jednym z najlepszych zawodników w historii klubu, uzyskując 92 punkty (55 bramek, 37 asyst) w 45 meczach w sezonie. W pierwszej rundzie rozgrywek Division 1, w której Hammarby IF zajęło czwarte miejsce, Czerkawski w 18 meczach zdobył 34 punkty (19 bramek, 15 asyst). Jednak kolejną rundę, w której nie grały już dwie najsilniejsze ekipy, Hammarby IF wygrało zdecydowanie (13 zwycięstw i jeden remis), a Czerkawski w 14 meczach zdobył 35 punktów (20 bramek, 15 asyst). Łącznie w fazie zasadniczej zdobył 69 punktów (39 bramek, 30 asyst). W fazie play-off Czerkawski w 7 meczach zdobył 13 punktów (9 goli, 4 asysty), notując przy tym hat trick w wygranym 6:4 meczu z AIK Ishockey, który dał Hammarby IF awans do turnieju finałowego, w którym zespół z 2 zwycięstwami i 4 porażkami zajął 3. miejsce i nie awansował do ligi Allsvenskan, a Czerkawski w tym turnieju zdobył 5 punktów (3 bramki, 2 asysty).
Djurgårdens IF (1993/1994)
Po udanym sezonie 1992/1993 w Hammarby IF powrócił na sezon 1993/1994 do Djurgårdens IF, dla którego ostatni mecz w Elitserien rozegrał dnia 1 kwietnia 1994, gdy Djurgårdens IF przegrał półfinałowy mecz 2:5 z MODO Hockey i odpadł z rozgrywek. Łącznie w rozgrywkach rozegrał 45 meczów i zdobył 38 punktów (16 bramek, 22 asysty) oraz wystąpił w Meczu Gwiazd Elitserien.
Boston Bruins i debiut w NHL (1993/1994)
Po zakończeniu rozgrywek w Szwecji wyjechał do Stanów Zjednoczonych i podjął występy w elitarnych rozgrywkach NHL w barwach Boston Bruins. Debiut w NHL zaliczył 9 kwietnia 1994 w Bostonie w meczu przeciwko Tampa Bay Lightning. Mecz zakończył się porażką Misiów 0:3, a Czerkawski oddał w tym meczu dwa strzały na bramkę Wendella Younga. Kolejny mecz 10 kwietnia 1994 przeciwko Flyers w Filadelfii, był bardziej udany, gdyż jego drużyna wygrała 3:4, a on sam zanotował swój pierwszy punkt w NHL, asystując wspólnie z Adamem Oatesem przy golu Dona Sweeneya na 3:3. Swojego pierwszego gola w rozgrywkach zdobył w dniu swoich 22. urodzin, tj. 13 kwietnia 1994 w meczu wyjazdowym z Ottawa Senators, gdy w 39. minucie trafił do bramki bronionej przez Craiga Billingtona, podwyższając wynik na 4:0 (asystowali mu Adam Oates i Dave Reid). Mecz zakończył się wygraną Niedźwiadków 8:0.
W ostatnim meczu fazy zasadniczej sezonu 14 kwietnia 1994, przegranym u siebie 2:3 z Hartford Whalers, ponownie wpisał się na listę strzelców, pokonując pod koniec meczu Seana Burke’a i był to jednocześnie jego pierwszy gol w lidze zdobyty w przewadze. Łącznie w fazie zasadniczej sezonu 1993/1994 rozegrał cztery mecze i zdobył w nich trzy punkty (2 bramki, 1 asysta), natomiast w fazie play-off Boston Bruins uległ w półfinale Konferencji Wschodniej New Jersey Devils w rywalizacji 2:4, a Czerkawski rozegrał 13 meczów i zdobył 6 punktów (3 bramki, 3 asysty) oraz spędził 4 minuty na ławce kar.
Kiekko-Espoo (1994/1995)
Z powodu lockoutu w NHL (trwał od października 1994 roku do stycznia 1995 roku) początek sezonu 1994/1995 spędził w klubie fińskich rozgrywek SM-liiga – Kiekko-Espoo, w którym rozegrał siedem meczów ligowych, zdobywając w nich 12 punktów (9 bramek, 3 asysty) oraz spędził 10 minut na ławce kar.
Boston Bruins
Po pobycie w Finlandii wrócił do Boston Bruins, gdzie w fazie zasadniczej sezonu 1994/1995 rozegrał 47 meczów i zdobył 26 punktów (12 goli, 14 asyst) oraz spędził 31 minut na ławce kar, natomiast w fazie play-off, w której jego drużyna uległa w ćwierćfinale Konferencji Wschodniej późniejszemu zdobywcy Pucharu Stanleya – New Jersey Devils w rywalizacji 1:4, rozegrał 5 meczów i strzelił 1 bramkę oraz zajął 3. miejsce w klasyfikacji asystentów w kategorii debiutantów oraz 5. miejsce w klasyfikacji strzelców w kategorii debiutantów sezonu.
Barwy Boston Bruins reprezentował również w sezonie 1995/1996, w którym rozegrał 33 mecze, uzyskując 11 punktów (5 bramek, 6 asyst) oraz spędził 10 minut na ławce kar. Ostatni mecz w bostońskim zespole rozegrał 9 stycznia 1996 w przegranym 3:0 meczu wyjazdowym z Colorado Avalanche w Denver. Łącznie dla Bostonu rozegrał 80 meczów, zdobywając zdobył 37 punktów (17 bramek, 20 asyst) oraz spędził 41 minut na ławce kar w fazie zasadniczej, a także rozegrał 5 meczów i strzelił 1 bramkę w fazie play-off NHL.
Edmonton Oilers
Następnym klubem w lidze NHL w karierze Czerkawskiego był Edmonton Oilers, w którym zadebiutował 13 stycznia 1996 w Buffalo podczas wygranego 4:5 meczu wyjazdowego z Buffalo Sabres, w którym Czerkawski zanotował dwie asysty. Pierwszego gola dla Edmonton Oilers Czerkawski zdobył 16 stycznia 1996 w następnym meczu, tym razem u siebie wygranym 5:1 z St. Louis Blues. Ostatni mecz w Edmonton Oilers rozegrał 11 maja 1997, w którym jego drużyna przegrała u siebie 3:4 z Colorado Avalanche w półfinale Konferencji Zachodniej i odpadła z rozgrywek, przegrywając rywalizację 1:4. Łącznie dla Oilers rozegrał 113 meczów i zdobył 76 punktów (38 bramek, 38 asyst) oraz spędził 24 minuty na ławce kar w fazie zasadniczej, a także rozegrał 12 meczów i zdobył 3 punkty (2 bramki, 1 asysta) oraz spędził 10 minut na ławce kar w fazie play-off NHL.
25 sierpnia 1997 został zawodnikiem New York Islanders, w którym odnosił największe sukcesy podczas gry w NHL. Debiut w nowojorskiej drużynie zaliczył 3 października 1997 w meczu u siebie w lokalnym rywalem – New York Rangers, zakończonym remisem 2:2. Pierwszego gola dla Islanders zdobył 19 października 1997 w wygranym 5:2 meczu u siebie z Mighty Ducks of Anaheim w 27. minucie meczu na 4:1 oraz zaliczył asystę[8]. Łącznie w fazie zasadniczej sezonu 1997/1998 rozegrał 68 meczów i zdobył 25 punktów (12 bramek, 13 asyst) oraz spędził 23 minuty na ławce kar, a jego zespół zajął 10. miejsce w Konferencji Wschodniej i nie awansował do fazy play-off.
W następnym sezonie 1998/1999 rozegrał 78 meczów i zdobył 38 punktów (21 bramek, 17 asyst) oraz spędził 14 minut na ławce kar, a jego zespół zajął 13. miejsce w Konferencji Wschodniej i nie awansował do fazy play-off.
W następnych sezonach: 1999/2000 i 2000/2001 był najlepszym strzelcem i najskuteczniejszym zawodnikiem drużyny (1999/2000 – 70 punktów (35 bramek, 35 asyst), 2000/2001 – 62 punkty (30 bramek, 32 asysty), w dodatku sezonie 1999/2000 otrzymał nagrodę Islander of the Year, przeznaczoną dla najlepszego zawodnika drużyny w danym sezonie. Mimo świetnej skuteczności Czerkawskiego w żadnym z tych sezonów New York Islanders nie udało się awansować do fazy play-off.
W fazie zasadniczej sezonu 2001/2002 rozegrał wszystkie 82 mecze i zdobył 51 punktów (22 bramki, 29 asyst) oraz spędził 48 minut na ławce kar, a New York Islanders zajął 5. miejsce w Konferencji Wschodniej i po 8 latach awansował do fazy play-off, gdzie ich przeciwnikiem w ćwierćfinale Konferencji Wschodniej było Toronto Maple Leafs, z którym Wyspiarze po zaciętej walce ulegli w rywalizacji 4:3 i odpadli z dalszych rozgrywek. Po zakończeniu sezonu Czerkawski odszedł z klubu.
Mecz Gwiazd NHL
W wyniku dobrej gry w pierwszej połowie sezonu 1999/2000 został powołany przez władze NHL do 50. Meczu Gwiazd NHL, który odbył się 6 lutego 2000 w Toronto. Wystąpił w drużynie „Świata” (World All-Stars), która w obecności 19 300 widzów pokonała „Amerykę Północną” (North America All-Stars) 9:4. Czerkawski, który oddał w meczu pięć strzałów na bramkę (więcej – osiem – miał tylko Rosjanin Pawieł Bure, wybrany najlepszym graczem zawodów), asystował w 51. minucie (wspólnie z Czechem Radkiem Bonkiem) przy golu Słowaka Miroslava Šatana na 8:4.
Montreal Canadiens i Hamilton Bulldogs (2002/2003)
W 2002 po pięciu latach spędzonych w New York Islanders został zawodnikiem Montreal Canadiens, w którym zadebiutował 11 października 2002 w wygranym 4:1 meczu u siebie z New York Rangers, strzelając także bramkę. Mimo tego nie znajdował on uznania w oczach trenerów klubu i dwukrotnie odsyłany był do Hamilton Bulldogs, filialnej drużyny występującej w AHL, bezpośrednim zapleczu NHL. Zadebiutował tam 28 grudnia 2002 w wygranym 4:1 meczu u siebie z St. John’s Maple Leafs, strzelając bramkę i notując asystę. W okresie od 6 do 12 stycznia 2002 w czterech meczach zdobył 8 punktów (5 bramek, 3 asysty), co dało mu tytuł gracza tygodnia ligi AHL. Dobre występy spowodowały, że 16 stycznia 2003 powrócił do pierwszego składu Montreal Canadiens na mecz domowy z Philadelphia Flyers (1:4).
Jednak nadal niespełniająca oczekiwań forma Czerkawskiego w lidze NHL (4 punkty za 3 gole i 1 asystę w 18 meczach) tym razem ostatecznie zmusiła trenerów do przesunięcia Polaka do drużyny rezerw. Do Hamilton Bulldogs Czerkawski wrócił 28 lutego 2003 asystując przy jednym z goli w wygranym 4:2 meczu z Philadelphia Phantoms, w którym grał do końca fazy zasadniczej sezonu 2002/2003, gdzie rozegrał 20 meczów i zdobył 20 punktów (8 bramek, 12 asyst) oraz spędził 12 minut na ławce kar, a jego zespół ze 110 punktami został mistrzem fazy zasadniczej, zdobywając tym samym Macgregor Kilpatrick Trophy.
Hamilton Bulldogs dotarł do finału Pucharu Caldera, w którym przegrał z Houston Aeros w rywalizacji 3:4, jednak Czerkawski grał tylko w dwóch pierwszych rundach przeciwko Springfield Falcons (4 mecze, wygrana rywalizacja 3:1) oraz Manitoba Moose (2 mecze, wygrana rywalizacja 4:3). Czerkawski w tej fazie rozegrał 6 meczów i zdobył 4 punkty (1 bramka, 3 asysty) oraz spędził 6 minut na ławce kar w fazie play-off.
Natomiast dla Montreal Canadiens rozegrał w NHL 43 mecze i zdobył 14 punktów (5 bramek, 9 asyst) oraz spędził 16 minut na ławce kar.
Powrót do New York Islanders
Po nieudanym pobycie w Montreal Canadiens w sezonie 2003/2004 wrócił do New York Islanders, gdzie ponownie stanowił o sile zespołu (najlepszy strzelec wraz z Trentem Hunterem – 25 bramek). W fazie zasadniczej rozegrał 81 meczów i zdobył 49 punktów (25 bramek, 24 asysty) oraz spędził 16 minut na ławce kar, a New York Islanders zajął 8. miejsce w Konferencji Wschodniej i awansował do fazy play-off, gdzie ich przeciwnikiem w ćwierćfinale Konferencji Wschodniej było Tampa Bay Lightning, z którym Wyspiarze ulegli w rywalizacji 4:1 i odpadli z dalszych rozgrywek.
Łącznie dla New York Islanders rozegrał 470 meczów, w których zdobył 295 punktów (145 bramek, 150 asyst) oraz spędził 183 minuty na ławce kar w fazie zasadniczej, a także rozegrał 12 meczów i zdobył 5 punktów (2 bramki, 3 asysty) oraz spędził 4 minuty na ławce kar w fazie play-off NHL. 145 goli dało mu wówczas 15. miejsce na liście najskuteczniejszych zawodników w historii klubu.
Djurgårdens IF (2004/2005)
W wyniku lokautu w NHL rozgrywki w sezonie 2004/2005 nie odbyły się, w związku z czym Czerkawski po 10 latach przerwał występy w tych rozgrywkach. Wówczas, został ponownie zawodnikiem szwedzkiego klubu Djurgårdens IF (po 10 latach od odejścia w 1994), podpisując roczny kontrakt. W fazie zasadniczej sezonu Elitserien 2004/2005 rozegrał 46 meczów i zdobył 24 punkty (15 bramek, 9 asyst) oraz spędził 20 minut na ławce kar, a w fazie play-off, gdzie jego zespół przegrał w półfinale z Frölunda HC w rywalizacji 4:1, rozegrał 5 meczów i strzelił 1 bramkę oraz spędził 2 minuty na ławce kar.
Mariusz Czerkawski jako zawodnik Boston Bruins (2006)
Powrót do NHL
Po roku spędzonym w Szwecji w 2005 wrócił do NHL, tym razem do klubu Toronto Maple Leafs, w którym zadebiutował 5 października 2005 w przegranym 3:2 wyjazdowym meczu z Ottawa Senators. Polak jednak nie zdołał przebić się do pierwszego składu drużyny (19 meczów, 5 punktów (4 bramki, 1 asysta), 6 minut na ławce kar) i w trakcie sezonu przeniósł się do Boston Bruins, gdzie również nie zdołał przebić się do pierwszego składu drużyny (19 meczów, 5 punktów (4 bramki, 1 asysta), 4 minuty na ławce kar), a dnia 15 kwietnia 2006 rozegrał swój ostatni mecz w NHL, przegrany 3:4 u siebie z Atlanta Trashers, w którym zdobył również ostatnią bramkę w lidze (7. minuta na 1:0 po asyście Travisa Greena.
Łącznie w latach 1994-2006 w meczach fazy zasadniczej NHL rozegrał 745 meczów, zdobył 435 punktów (215 bramek, 220 asyst) oraz spędził 274 minuty na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 42 mecze, zdobył 15 punktów (8 bramek, 7 asyst) oraz spędził 18 minut na ławce kar.
Ostatnie lata kariery
Następnym klubem w karierze Czerkawskiego był klub występujący w szwajcarskiej lidze National League A – Rapperswil-Jona Lakers, w którym spędził ostatnie lata kariery. Z klubem dwukrotnie awansował do fazy play-off ligi (2006/2007, 2007/2008), w której dwukrotnie odpadł w ćwierćfinale oraz dwukrotnie był najlepszym strzelcem drużyny (2006/2007 – 21 goli, 2007/2008 – 22 gole).
Łącznie dla klubu rozegrał 43 mecze, zdobył 94 punkty (43 bramki, 51 asyst) w fazie zasadniczej, natomiast w fazie play-off rozegrał 12 meczów i zdobył 13 punktów (7 bramek, 6 asyst).
24 lipca 2008 ogłosił zakończenie kariery sportowej[9], jednak swój ostatni oficjalny mecz rozegrał 25 stycznia 2009 w barwach GKS Tychy[10] – pojawił się wówczas na lodzie jednorazowo w wygranym 3:2 meczu ze Stoczniowcem Gdańsk podczas sezonu ekstraligi polskiej 2008/2009.
W trakcie kariery określany pseudonimami Polish Prince (Polski Książę)[11], Marre, Mario[12].
Mariusz Czerkawski w 2013
Kariera reprezentacyjna
Występował w reprezentacjach Polski[2]. W wieku 14 lat był kadrowiczem reprezentacji do lat 16[2]. Rok później został reprezentantem wyższej wiekowo kadry Polski[2]. W barwach reprezentacji Polski do lat 18 uczestniczył w turniejach mistrzostw Europy juniorów edycji 1989 w Grupie B (awans do Grupy A) i 1990 w Grupie A. Podczas edycji z 1989 w austriackimKlagenfurcie zdobył 11 punktów (5 goli, 6 asyst), co dało mu pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju oraz pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju[13], a podczas turnieju 1990 Grupy A w Szwecji z 9 golami został najlepszym strzelcem turnieju[14]. W barwach reprezentacji Polski do lat 20 uczestniczył w turniejach mistrzostw świata juniorów edycji 1990 w Grupie A – spadek do Grupy B oraz 1991 w Grupie B. Podczas turnieju z 1991 w Tychach i Oświęcimiu z 15 punktami (12 bramek, 3 asysty) okazał się najskuteczniejszym zawodnikiem, najlepszym strzelcem oraz MVP turnieju[15].
Udany występ na MŚ juniorów w 1991 spowodowała, że Czerkawskim zainteresował się trener reprezentacji Polski – Leszek Lejczyk, który powołał go na turniej seniorskich mistrzostw świata edycji 1991 w Jugosławii, na których Polska zajęła 4. miejsce i awansowała do Grupy A. Podczas turnieju zdobył m.in. dwa gole 3 kwietnia 1991 w wygranym 6:3 meczu z gospodarzami[16].
Wystąpił także w meczu reprezentacji Polski z Drużyną Gwiazd Ligi NHL, który odbył się 22 grudnia 2004 w katowickimSpodku. Mecz zakończył się remisem 3:3 w regulaminowym czasie gry, natomiast w rzutach karnych lepsza okazała się Drużyna Gwiazd Ligi NHL, które wygrała 0:2[21]
Złoty Krążek od dziennikarzy TVP Sport, magazynu „Hokej” oraz portalu Sport24.pl w uznaniu za całokształt kariery i działalność na rzecz rozwoju hokeja w Polsce: 2009
Rekordy meczowe w NHL
Pierwszy hat trick (w formie klasycznej – trzy kolejne gole w meczu) w NHL w barwach Edmonton Oilers przeciw swojej byłej drużynie Boston Bruins (7 listopada 1996)[23].
Najwięcej punktów w jednym meczu: 4 (dwukrotnie – 3 gole i asysta przeciwko Toronto Maple Leafs w sezonie 1996/97 oraz 2 gole i 2 asysty przeciwko Tampa Bay Lightning w sezonie 1999/00)
Najwięcej strzałów w jednym meczu: 10 (dwukrotnie – w sezonie 1994/95 przeciwko Pittsburgh Penguins (bez gola) oraz w sezonie 1999/2000 także przeciwko Pittsburgh Penguins (2 gole)
Działalność po karierze
Mariusz Czerkawski (2017)Po zakończeniu czynnej kariery zawodniczej pojawia się w stacjach TVP Sport i Polsat Sport jako ekspert i komentator meczów hokeja na lodzie.
Od 4 września 2008 pełnił funkcję doradcy Prezesa PZHL ds. Sportowych[25].
Był doradcą prezesa PZHL, Zdzisława Ingielewicza oraz konsultantem (menadżer, team leader) selekcjonera reprezentacji Polski seniorów, Szweda Petera Ekrotha[26].
Po zakończeniu kariery hokejowej zaangażował się w sport golfowy. W przeciągu dwóch lat gry doszedł do handicapu 5. W 2010 wygrał turniej World Golfers Poland Championship 2010 w kategorii Celebrities. W 2011 otrzymał nagrodę Polishgolf Awards 2010 w kategorii „Improvement of the Year”.
W 2012 został prezesem Stowarzyszenia Sport7, mającym na celu „aktywizację dzieci i młodzieży do uprawiania sportu, w tym w szczególności sportów zimowych oraz promocja wśród najmłodszych adeptów aktywnego spędzania czasu”.
Dnia 23 stycznia 2009 na uroczystej sesji inaugurującej obchody 75-lecia nadania Tychom praw gminy miejskiej tytuł Honorowego ObywatelaMiasta Tychy zostały wręczony Mariuszowi Czerkawskiemu za osiągnięcia sportowe w lidze NHL, za promowanie Tychów w Polsce, Europie i na świecie, za promowanie wśród mieszkańców miasta sportu i zdrowego stylu życia.
Życie prywatne
Jest dwukrotnie żonaty. W latach 1996–1998 jego żoną była aktorkaIzabella Scorupco, którą poślubił w styczniu 1996 w Waszyngtonie[38] i z którą ma córkę Julię (ur. 1997).
Jan Englert urodzony 11 maja 1943 roku, to polski aktor filmowy. Od 1957 roku wystąpił w ponad 60 filmach. Od 2003 roku jest dyrektorem artystycznym...
Marcin Dorociński urodził się 22 czerwca 1973 roku, to polski aktor filmowy, telewizyjny i teatralny. Znany jest z ról w takich filmach jak Odwróceni(2009), Róża(2011),...
Magdalena Rigamonti: wiek Ile lat ma Magdalena Rigamonti? w 2022 roku skończyła 47 lat Magdalena Rigamonti: wzrost Ile ma wzrostu Magdalena Rigamonti? brak informacji Magdalena...
Katarzyna Kolenda-Zaleska: wiek Ile lat ma Katarzyna Kolenda-Zaleska? w 2022 roku skończyła 59 lat Katarzyna Kolenda-Zaleska: wzrost Ile ma wzrostu Katarzyna Kolenda-Zaleska? 178cm Katarzyna Kolenda-Zaleska:...
Maja Komorowska urodziła się 23 grudnia 1937 roku w Warszawie, jest polską aktorką .Pod koniec lat 50-tych Maja Komorowska pobierała lekcje aktorstwa lalkowego w Państwowej...
Małgorzata Bela: wiek Ile lat ma Małgorzata Bela? W 2022 roku skończyła 45 lat. Małgorzata Bela: wzrost Ile ma wzrostu Małgorzata Bela? 177cm Małgorzata Bela:...
Używamy plików cookie na naszej stronie internetowej, aby zapewnić Ci najbardziej odpowiednie wrażenia, zapamiętując Twoje preferencje i powtarzając wizyty. Klikając „Akceptuj wszystko”, wyrażasz zgodę na użycie WSZYSTKICH plików cookie. Możesz jednak odwiedzić „Ustawienia plików cookie”, aby wyrazić kontrolowaną zgodę.
Ta strona korzysta z plików cookie, aby poprawić wrażenia podczas poruszania się po witrynie. Spośród nich pliki cookie, które są sklasyfikowane jako niezbędne, są przechowywane w przeglądarce, ponieważ są niezbędne do działania podstawowych funkcji witryny. Używamy również plików cookie stron trzecich, które pomagają nam analizować i rozumieć, w jaki sposób korzystasz z tej witryny. Te pliki cookie będą przechowywane w Twojej przeglądarce tylko za Twoją zgodą. Masz również możliwość rezygnacji z tych plików cookie. Jednak rezygnacja z niektórych z tych plików cookie może wpłynąć na wygodę przeglądania.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. These cookies ensure basic functionalities and security features of the website, anonymously.
Cookie
Duration
Description
cookielawinfo-checkbox-analytics
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Analytics".
cookielawinfo-checkbox-functional
11 months
The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional".
cookielawinfo-checkbox-necessary
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary".
cookielawinfo-checkbox-others
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Other.
cookielawinfo-checkbox-performance
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance".
viewed_cookie_policy
11 months
The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data.
Functional cookies help to perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collect feedbacks, and other third-party features.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.
Advertisement cookies are used to provide visitors with relevant ads and marketing campaigns. These cookies track visitors across websites and collect information to provide customized ads.