Agnieszka Dygant: wiek, wzrost, waga, biografia

Ten artykuł dotyczy 17 pp ludowego Wojska Polskiego. Zobacz też: 17 Pułk Piechoty – inne pułki piechoty z numerem 17.

17 Pułk Piechoty

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Rozformowanie	1962 (przeformowanie)
Tradycje
Nadanie sztandaru	23 maja 1948
Kontynuacja	17 pułk zmechanizowany 17 Brygada Zmechanizowana
Organizacja
Numer	JW 1042[a][1]
Dyslokacja	Międzyrzecz[2]
Rodzaj wojsk	Piechota
Podległość	5 Saska Dywizja Piechoty[2] 4 Pomorska Dywizja Piechoty

17 Pułk Piechoty (17 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w rejonie Żytomierza na podstawie rozkazu nr 00130 dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR z 5 lipca 1944 w oparciu o sowiecki etat pułku strzeleckiego nr 04/501.

24 października 1944 pułk otrzymał sztandar wręczony przez przedstawicieli Śniatynia^[b].

Wchodził w skład 5 Saskiej Dywizji Piechoty z 2 Armii WP.

Skład etatowy

dowództwo i sztab

• 3 bataliony piechoty
• kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
• baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
• plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii

Stan osobowy pułku wynosił żołnierzy 2915, w tym oficerów – 276, podoficerów 872, szeregowców – 1765.

Uzbrojenie: 162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm.

Marsze i działania bojowe

24 kwietnia 1945 17 pp walczył w rejonie Kauppa, o po jego odrzuceniu zajął podstawy wyjściowe do uderzenia w kierunku Sdier. Po całodziennych krwawych walkach z 1/ 22 pal i czołgami 4. Brygady Pancernej okopał się na rubieży Zschillichau-Sdier. Zaczęło brakować amunicji, paliwa i żywności. 25 kwietnia pułk otrzymał zadanie opanowania Sdier. Sukcesy odniesione w ciągu dnia zniwelowały niemieckie kontrataki. Ostry kryzys w bitwie budziszyńskiej spowodował potrzebę ściślejszego organizowania obrony. Pułk otrzymał zadanie oderwania się od nieprzyjaciela i przygotowania się do dalszej walki w miasteczku Radibor. W nocy z 25/26 kwietnia ruszył w kierunku Radiboru. Jednak z uwagi na nowe zagrożenie, skierowano pułk w kierunku wsi Lomske. O świcie pułk został silnie zaatakowany przez piechotę i czołgi nieprzyjaciela. Walka trwała 2 godziny, po czym pułk przeprowadził kontratak w kierunku wsi Crosta.

26 kwietnia pułk nadal pozostawał poza macierzystą dywizją. Wspólnie z 8 DP odpierał główne uderzenia wojsk niemieckich. 27 kwietnia walki trwały do późnej nocy. 28 kwietnia bronił się na rubieży Lomske-Droben. W tym dniu Niemcy przeszli do natarcia już o 6:00. Walki trwały do wieczora. Pułk w nocy oderwał się od nieprzyjaciela, by dołączyć do macierzystej 5 Dywizji.

Uczestnicząc w operacji praskiej nacierał wzdłuż brzegu Łaby, tocząc szereg potyczek na skalistej nadbrzeżnej szosie. Zakończył szlak bojowy 12 maja 1945 r. w czeskiej miejscowości Litomerice^[3].

Sztandar pułku

Sztandar został wręczony pułkowi w dniu 24 października 1944 roku w Trzebieszowie. Przekazany sztandar był pierwszym znakiem 17 pułku piechoty z Rzeszowa. We wrześniu 1939 roku wycofujący się żołnierze zakopali jego płat w ziemi. W lecie 1944 roku odkopano go i przekazano 17 pp ludowego Wojska Polskiego^[4].

Opis sztandaru:
Płat o wymiarach 90 × 127 cm, obszyty z trzech stron srebrną frędzlą, przymocowany do drzewca za pomocą wiązadeł. Drzewce z jasnego drewna. Przy drzewcu wstęga karmazynowa i wstęga biała związane w kokardę^[4].

Strona główna:
Pośrodku płata, na karmazynowym polu, haftowany srebrną nicią orzeł^[c]. Po obydwu stronach orła i pod nim napis haftowany srebrną nicią: "17 PP W JEDNOŚCI SIŁA"^[4].

Strona odwrotna:
Na białym polu aplikowany i malowany olejną farbą wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Poniżej napis haftowany złotą nicią: "POD TWOJĄ OBRONĘ"^[4].

Okres powojenny

Rozkaz dowódcy 2 Armii WP Nr 17 z 19 maja 1945 nakazywał 5 Dywizja Piechoty z dniem 20 maja 1945 przystąpić do obsadzenia granicy państwowej. 17 Pułk Piechoty obsadził odcinek od Orzechowa do Słubic. Sztab rozmieścił się w Łamierzycach.

Po przekazaniu odcinka granicy oddziałom WOP, pułk przedyslokowany został do Międzyrzecza, gdzie zajął koszary przy ul. Wojska Polskiego 17.

W 1947 żołnierze 17 pp brali udział w akcji Wisła wchodząc w skład 5 kombinowanego pułku piechoty (dowództwo na bazie 17pp);

W wykonaniu rozkazu Ministra Obrony Narodowej nr 0045/org. z 17 maja 1951 roku, 12 pułk piechoty w terminie do 1 grudnia 1951 przeformowany został na etat nr 2/120 o stanie 1974 wojskowych i 35 kontraktowych^[5].

W 1952 roku, będąc w składzie 2 KA, stacjonował w Międzyrzeczu^[6].

Rozkazem MON Nr 0025/Org. z 2 kwietnia 1957 rozformowywano 5 Dywizję Piechoty. 17 Pułk Piechoty nie został rozwiązany, a przeszedł w podporządkowanie dowódcy 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty.

23 maja 1948 17 Pułk Piechoty otrzymał sztandar wojskowy.

W 1962 jednostka przeformowana została w 17 pułk zmechanizowany.

Żołnierze pułku

 Z tym tematem związana jest kategoria: żołnierze 17 Pułku Piechoty (LWP).

Dowódcy pułku

• ppłk Ludwik Barański (25 lipca 1944-1945)
• mjr Władysław Wróblewski (1945-1948)
• mjr Kazimierz Leontowicz (1948-1950)
• kpt. Zdzisław Kuzemko (1950-1951)
• kpt. Kazimierz Makarewicz (1951-1953)
• mjr Zygmunt Stawski (1953-1956)
• ppłk dypl. Kazimierz Bukowy (1956-1958)
• ppłk dypl. Jan Stachura (1958-1962)

Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari^[7]

1. ppłk Ludwik Barański
2. kpt. Aleksander Filimonow

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Wanda Bigoszewska, Henryk Wiewióra: Sztandary ludowego Wojska Polskiego 1943 – 1974. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1974.
• 5 Dywizja Piechoty w dziejach oręża polskiego, EdwardE. Kospath-Pawłowski, CyprianC. Wilanowski (red.), Pruszków: „Ajaks”, 1997, ISBN 83-87103-20-9, OCLC 177308632 . Brak numerów stron w książce
• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
• Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
• Kazimierz Kaczmarek: Przez trzy granice. Zdziejów 17 pułku piechoty.. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1959.